Afdrukken

mauka[yuca; miso; arricon; chago]

Mauka is een oud en historisch wortelgewas dat in het Andes-gebergte door de Inca’s geteeld werd. Men vermoedde dat deze soort, samen met de Inca’s, verdwenen was. Pas in 1960 bleek dat nog enkele families dit gewas teelden. Zo werden enkele planten teruggevonden bij een handvol boeren in Bolivia, maar ook in Ecuador en Peru.

Deze families kweekten mauka, dikwijls had elke familie een ander streekgebonden ras, in kleine moestuinen. Zoals gebruikelijk in Zuid-Amerika vond men mauka in mengteelten met mais, graan, aardappelen, oca’s en ulluco’s. Opmerkelijk aan deze plant is dat hij nog steeds een goede opbrengst geeft bij extreme hoogtes. Waar aardappelen niet meer groeien, boven de 2700 meter, blijkt mauka nog absoluut niet aan zijn limiet te zitten. De planten zouden zelfs geteeld worden op 3800 meter of meer.

maukabloemMauka kan dus best wel tegen wat koude, al raden we aan om de planten toch niet te lang bloot te stellen aan onze West-Europese natte vorstperiode. Plant vanaf de IJsheiligen de planten uit in volle grond en laat ze mooi doorgroeien. Geef ze een goed door de zon beschenen plek in een mooi losgemaakte bodem. De planten worden tot wel een halve meter hoog en maken uitlopers tot wel 2 meter. De wortels kunnen geoogst worden net voor de eerste echte nachtvorst, omtrent eind november.

Mauka is een doorlevend gewas waarvan de opbrengst significant verhoogt wanneer de planten ouder worden dan 1 jaar. Hiervoor kan je de wortels oogsten en vervolgens vorstvrij inkuilen. Het volgende jaar kan je deze wortels opnieuw planten. De planten telen in een koude serre en ’s winters goed afdekken is wellicht ook mogelijk. Nochtans wordt traditioneel de éénjarige teelt het meest toegepast. Dit kan door dezelfde plant steeds terug te planten. Bij de oogst in november snij je de wortels enkele centimeters onder het groeipunt af, deze kan je opeten. De rest van de plant, plant je het jaar erop in zijn geheel terug.

mauka2Uiteraard zijn de wortels eetbaar, al kan je ze best even laten narijpen na de oogst. De smaak wordt zoeter en minder wrang. Je kan de smaak best situeren tussen die van een gewone aardappel en die van de zoete aardappel, met nog een nootachtige bijsmaak. Traditioneel worden de wortels gekookt en gemixt met honing en geroosterd graan en zo als een soort puree gegeten. Indien je wortels lekker zoet zijn gerijpt kan je het kookvocht van de wortels laten afkoelen en drinken als fruitsap. De bladeren zijn eveneens eetbaar en kunnen bereid worden als spinazie. De stengels kunnen klaargemaakt worden als asperges.

 

 Planten in pot (P9) het ganse jaar leverbaar.

€5.00